گالری و بیوگرافی خواننده گان و بازیگران

 20  مهر ماه 1353     قد 168 سانتی متر

ابرو گوندش ۱۲ اکتبر ۱۹۷۴ در استانبول به دنیا آمد.  بعد از تحصیلات ابتدای و متوسطه در یک خیاطی در استانبول شروع به کار کرد و بعد ابرو به عنوان یک فروشنده در یک فروشگاه لباس هم کار می کرد. به نقلی ابرو که بخاطر صدا و چهره ی زیبا توسط کلوپ نوار پر کنی " ماش " کشف شد و اولین آلبوم خود را در سال 1993 وارد بازار کرد . 

ولی در اصل گوندش تو همون سالها چند تا از مشتریها که صدای ابرو رو شنیده بودن فهمیدن که

صدای ابرو قشنگه و اون رو به ( نشه دمیرکت ) ( شرکت موزیک ) بردن, و خواستن صدای اون رو به عنوان یک صدای خوب و زیبا به همه اعلام کنن.اون شرکت چون اون زمان هنوز تشکیل نشده بود برای اینکه صدای ابرو رو ضبطش کنن ابرو رو به دست آقای( سلچول تکی )  و یکی از مشتریها سپردن.وابرو هم با این دو شخص معروف موزیک اون زمان همکاری کرد. قبل از اینکه ابرو آلبومی بده بیرون و معروف بشه برای اینکه بتونه رو صحنه خوب کار کنه و به صحنه عادت کنه به نزد خانم امل سایین رفت و پیش اون کار کرد.خواننده زیبا در مدت زمان کوتاهی برای اینکه آلبوم بده بیرون شروع به کار کرد. 

  ادامه مطلب

سیبل جان در اول اگوست سال 1970 (الان 37 سالشه) در شهر استانبول به دنیا آمد. در سالهای تحصیل در مقطع ابتدایی و راهنمایی با کمک و راهنماییهای پدرش که یک موزیسین بود به موزیک علاقه مند شد و رویای اجرای برنامه در صحنه را تجربه کرد. پدر او برای خوانندهای مختلفی کمان میزد و این برای سیبل جان یک شانس بزرگ بود. او در سن 14 سالگی به دنسوزی (رقص) علاقه مند شد و برای اولین بار در برنامه هایی که پدرش همراه خوانندها در خارج از کشور اجرا می کردند رقص عربی اجرا کرد . او در رقص بسیار عالی کار کرد و توانست اسم و رسم خوبی در کند. بعد از معروف شدن و اسم در کردن توسط شخصی به نام ّFahrettin aslan کشف شد و در کازینوی معروف و گران قیمت maksim به عنوان رقاص اوریانتال (رقصهای آسیایی و عربی) شروع به کار کرد.
او به مدت سه سال به رقاصگی ادامه داد و به عنوان یکی از بهترین رقاص های ترکیه شناخته می شد ولی اصلی ترین هدف او خوانندگی بود و در این مرود هم اولین کسی که دستش را گرفت پدرش بود و در این میان از دوستان پدر که هنرمندان معروفی نیز در بین آنها یافت میشد آموزش خوانندگی دید و این بار برای اولین بار در سال 1988 در کازینو ماکسیم به عنوان سولیست و خواننده روی صحنه رفت و کار خود را شروع کرد. صدای خوب و پرفورمانس عالی او باعث شد که این کار را ادامه بدهد.

ادامه مطلب

این خواننده جوان موسیقی پاپ که در سال ۱۹۷۹ در ازمیر چشم به جهان گشود در سالهای ابتدایی مدرسه ار طریق ارکستر دولتی سمفونی ازمیر با موسیقی آشنا شد. بنگو که در کنسرواتوار دولتی سمفونی ازمیر آموزش آوازخوانی دید در تئاتر موزیکال الیور تویست که باز هم در ازمیر بر روی صحنه رفت ایفای نقش نمود.

در سال ۱۹۹۸ با آهنگ ساخت مفید بایشارا در مسابقه آواز خوانی پاپ شو ۹۸ که از سوی انجمن تهیه کنندگان موزیک و یک کانال تلویزیونی ترتیب یافت صاحب مقام دوم گردید.

در آکادمی استانبول به فراگیری موسیقی پرداخت و بمدت ۳ سال بعنوان وکال کنعان دوغولو خواننده معروف ترکیه ایفای نقش نمود.

اولین آلبوم خود را در سال ۲۰۰۰ با نام "حوش گلدین" یعنی خوش آمدی منتشر ساخته و در داخل و خارج از کشور نزدیک به ۳۰۰ کنسرت ترتیب داد.

با انتشار آلبوم دوم خود با عنوان "باغلاسان دورمام" در سال ۲۰۰٥ به شهرت دست یافت و در سال ۲۰۰۷ با آهنگ "کورکما کالبیم" یعنی "نترس قلبم" بعنوان اولین آهنگ سومین آلبوم موسیقی خود با نام "تاکتیک" مورد توجه خیل عظیمی از شنوندگان قرار گرفت.

"گزگن" یعنی "سیاره" که نام آخرین آلبوم این هنرمند جوان می باشد در سال ۲۰۰۸ وارد بازار موسیقی گردید.

در تهیه این آلبوم که ۷ آهنگ جدید و ۸ آهنگ با اجرایی متفاوت یعنی در مجموع ۱٥ آهنگ را در خود جای داده، خوانندگان مشهوری چون الهان ششن، عدنان فرات، سردار اورتاچ، آلتان چتین و آلیچو با اشعار و موزیکشان، از این خواننده جوان حمایت نموده اند.

و هم اکنون نیز در سال ۲۰۱۰ اهنگ Bengü - Sırada Sen Varsın یعنی تو نیز وجوددار ی, وارده بازار شده و تا به حال توانسته رکورد دار فروش اهنگ های ترکیه ای شود .

متولد ژانويه1952 از خوانندگان کشور ترکیه است. مردم در ترکیه نام ایبو را هم برای او استفاده می‌کنند.امپراتور لقب متداولی برای او می‌باشد.

وی زاده یکی از شهرهای مناطق کردنشین جنوب شرقی این کشور می‌‌باشد و به هر دو زبان ترکی و کردی آثار مشهوری دارد.
تاتلیس یکی از پرکارترین هنرمندان ترکیه است. وی در نمایش تلویزیونی خود به نام «شوی ایبو» مجریگری نموده، و در فیلم‌های زیادی بازیگری نموده است. از میان 23 کاست او آیاغیندا کوندورا رکورد پرفروش‌ترین‌ها را در سال ۱۹۷۸ در ترکیه شکست
زندگی
نام اصلی او ابراهیم تاتلی بود و در یک خانوادۀ بی‌خانمان کرد در شهر اورفه به دنیا آمد. پس از مرگ پدرش در ۱۹۵۶ ابراهیم توسط مادرش پرورش یافت. موسیقی برای وی راهی برای گریز از دلهره‌های احساسی بود. با الهام گرفتن از آوازه‌خوان کردتبار ترکیه، ییلماز گونی، ابراهیم در نوجوانی آغاز به خواندن در مراسم عروسی و دیگر جشن‌ها نمود. با اینکه در سال ۱۹۷۵ کاستی به بازار عرضه کرد ولی فروش نرفتن آن باعث فاصله گرفتن ابراهیم از موسیقی شد. پس از مهاجرت به استانبول به همراه خانواده در 1977، مدتی به عنوان فروشنده بکار پرداخت تا اینکه دومین کاست او به نام آیاغیندا کوندورا موفقیت بسیار شایان توجهی بدست آورد. تاتلیس که در اواسط و اواخر دهۀ 1980 از مشاهیر موسیقی ترکیه بشمار می‌رفت تعداد زیادی آهنگ موسیقی محلی به همراه ارکستر را به اجرا درآورد و به عنوان استاد در زمینۀ سبک محلی «اوزون هوا» شناخته شد. در این سبک تُن‌های کشیده و نیمه‌فی‌البداهه بکار می‌رود. تاتلیس در میان جامعه مهاجران ترک و کرد آلمان محبوبیت خاصی دارد. ایشان او را «صدای وطن» نام نهاده‌اند. آثار او در میان ایرانیان و به‌خصوص ایرانیان آذری نیز طرفداران زیادی دارد.

ادثه خواننده جوان تركیه در سال 1985 در كشور بلژیك بدنیا آمد پدر و مادر او اصالتی تركیه ای داشته اند .
او از كودكی شروع به خواندن كرده است و در سال 2003 در برنامه Popstar
كه در كشور بلژیك بر گزار شد توانست خودش را به عنوان یك خواننده مطرح كند
در ژاونه 2006 اولین البوم تركی او به بازار آمدنام البوم Bad Boy بود
دومین البوم او در سال 2007 A Good Kiss به بازار آمد
سبك كه حادثه دارد سبك بسیار باز و غربی هست كه در تركیه متمایز هست او از خوانندگان غربی مانند Christina Aguilera
تقلید می كند
حادثه به زبان های المانی فرانسوی تركی و انگلیس تسلط دارد
اخرین البوم او در سال 2011 به نام سوپر من به بازار امد آخرین فعالیتش در برنامه او سس تركیه بود كه ماه قبل به پایان رسید

ترانه سرا/خواننده/آهنگساز/نوازنده) در سال 1957 در شهر مالاتیای کشور ترکیه به دنیا آمد. در یک خانواده کردتبار شش نفره. پدر او کارگر کارخانه نساجی بود. بعد از چند سال خانواده با رویای یک زندگی بهتر به استانبول می کوچند و در محله فقیر نشین کوجامصطفاپاشا ساکن می شوند. کایا در همان کودکی علاقه وافری به باقلاما نشان می داد و در ضمن طبع شاعری هم داشت.از اولین اشعار او درسن 5 سالگی که در مدح برادر بزرگتر خود یاشار سروده بود این است:

فولکسی خواهم خرید نامش را یاشار خواهم گذاشت

روزی پدر در روز تولدش باقلامایی برای او تهیه کرد که پول آن را با چند روز اضافه کاری بدست آورده بود. کایا در سن 9 سالگی اولین برنامه رسمی تکنوازی باقلامای خود را در روز جهانی کارگر اجرا کرد. پدرش با کوچ به استانبول چندان به هدفش نرسید و شغلی نازل تر مثل شستشوی ماشینهای نمایشگاه نصیبش شد . احمد هنگام بازگشت از دبستان پدر را در حال حمالی برای ترک زبانها می دید و با خود می گفت وقتی بزرگ شدم یک نمایشگاه می خرم تا پدرم ارباب خود باشد. اما این رویایی بیش نبود و پدر با مرگش آنها را با کوله باری از درد و تنهایی رها کرد.

کایا در سن 14 سالگی تحت تاثیر جو سیاسی آن زمان ترکیه که ناشی از دو کودتای پی در پی به نام کونان اورن اولین اشعار رسمی خود را سرود. همزمان شغلهایی از قبیل رانندگی کامیون ، فروشندگی و ...را تجربه می کند. در سال 1985 تصمیم به انتشار آلبومی از کارهایش را می گیرد و راهی خیابان اون کاپی (محله هنری استانبول) می شود.به خاطر اینکه موسیقی او در قالب هیچ کدام از سبکهای موجود در ترکیه قرار نمی گیرد بلکه بیشتر به موسیقی ایرانی شبیه بود ، کسی حاضر به سرمایه گذاری نمی شود.در آخر با کمک تعدادی از دوستان خودش آلبوم نخست خود را با نام گریه نکن کوچولو را ضبط و منتشر می کند. این آلبوم به سرعت از طرف دولت توقیف و جمع آوری می شود.اعتراضهای مکرر کایا نتیجه می دهد و کار به جراید کشیده می شود و دادگاه رای لغو توقیف آلبوم را صادر می کند.استقبال فوق العاده از این آلبوم ، کایا را در راهی که انتخاب کرده مصمم تر می کند. از آن تاریخ به بعد کایا به عنوان صدای مردم پایین دست جامعه و کردهای لگدمال شده کشور ترکیه در می آید. آواز خوانی را به عنوان سلاحی برای مبارزه با نا عدالتیهای اجتماعی و کردستیزی حاکم بر سرزمینش برمی گزیند و بارها دستگیری وحبس وتوقیف آلبومها و لغو کنسرتهایش را تحمل می کند. کنسرتهایی که گهگاه مجوز اجرایشان را دریافت می کند در سرتاسر کشور با استقبال بسیار بالایی مواجه می شود. او همواره پا برهنه بر صحنه کنسرتهایش ظاهر می شود و انگشتانش را به نشانی پیروزی بالا می گیرد. سبکهای مختلفی را در موسیقی تجربه می کند.از موسیقی محلی وسنتی گرفته تا رپ و راک که البته در همه آنها موفق بود.

به غیر از ترانه های خودش از سروده های شاعران و ترانه سرایان معتبر و ترک زبان مانند ناظم حکمت، اورهان ولی، احمدعارف، انور گوکجه، حسن حسینی گیل، نواز چلیک، آتیلا ایلهان، اولکو تامیر، یوسف هایال اوغلو، جان یوجل، علی چینار، اورهان اکوتان و همسر وفادارش گلتن هایال اوغلو هم استفاده می کند.

آلبومهایش در ردیف پرفروشترین آلبومهای سال قرار می گیرد. سرانجام آلبوم چهاردهم وی با نام (ترانه ام برای کوهها) رکورد فروش را در سال 1994 می شکند و با 1.5 میلیون کاست فروش ، پرفروشترین کاست قرن می شود.

هر ترانه ای که اجرا می کند به یک حادثه بدل می شود و از دادگاهها برایش اقامه دعوا می شود.به قول خودش نشانی دوم او اداره امنیت و ملی ترکیه است. با وجود این فشارها بیش از 16 آلبوم به نامهای:

عصیان میکنم،نام کد بختیار،دچار درد سر شدم،ترانه صبح،دیوار عشق،دموکرات خسته،زمانی می رسد، ترانه ام برای کوهها،دست نزن آتیش می گیری،رو در روی دوست و دشمن و مرا دریاب و ...

رامنتشر می کند و برای بسیاری از خوانندگان ترک ترانه و آهنگ می سازد.حکومت ترکیه رفته رفته مجبور می شود مزاحمی به نام احمد کایا را بپذیرد و ترانه های گزنده و ظلم ستیز او را تحمل کند.با حضور در هر برنامه تلویزیونی آمار تماشاگران آن برنامه به شکل حیرت آوری بالا می رود و مصاحبه اش با هر روزنامه فروش آن روزنامه را تضمین می کند. با استفاده از حروف اول نام خود و همسرش شرکت تولید آلبومی را با نام (جی.ای.کی) راه اندازی می کند و درهای آن را رو به آثار متعهد و با کیفیت هنرمندان تازه کار باز می گذارد.در سرتاسر جهان اقدام به برگزاری کنسرت می کند و همواره برآرمان اولیه خود تاکید دارد.در این سالها چندین جایزه از فستیوالهای مختلف داخلی و خارجی دریافت می کند.


فاجعه مراسم اهدا جوایز برترینهای سال 1998 ترکیه
.احمد کایا در سال 1998 در آلبوم هفدهمش با نام مقابله دوست و دشمن ، ترانه ای با نام (giderim) یا می روم اجرا کرد که در ترکیه غوغایی به راه انداخت. به همین دلیل درمراسم اهدا جوایز برترین های ترکیه در سال 1998 از احمد کایا برای دریافت جایزه بهترین آهنگ سال دعوت به عمل آمد.

مراسم به روال عادی پیش می رفت که نوبت به احمد کایا رسید.احمد بعد از در یافت جایزه این جملات را در سالن فریاد می زند:

من یک ترانه کردی (کاروان) در آلبوم جدیدم خوانده ام،برای اینکه خواننده ای هستم با ریشه کردی! شک ندارم کمپانی های موسیقی فراوانی در ترکیه مایل به پخش این آلبوم من هستند!ترکیه مشکلی با نام کردستان دارد و من هیچ وقت از بازگو کردن این مشکل برای کسانی که منکر حقیقتند ، خسته نمی شوم.

این جملات آغاز جنجالی بزرگ می شود.بعد از کایا، نوبت سردار ارتاج بود.او برای دریافت پروانه طلایی بهترین خواننده حضور داشت.سردار بعد از گرفتن جایزه به بالای جایگاهی برای اجرای موسیقی رفته و اشعاری با مضمون مدح و ستایش کمال آتا تورک خواند و کاملا مشخص بود که این اشعار را در جواب جملات کایا خوانده است.بعد از این اشعار شروع به خواندن مارش نظامی دولت ترکیه می کند.

وبا این کار جو سالن را کاملا علیه کایا می شوراند. نا گهان عده ای از هنرمندان حاضر در سالن با فریاد زدن کلمات خائن برو گمشو به سمت کایا یورش بردند.کایا در آنجا بسیار تنها بود.تنها یارانش در آن واقعه همسرش و آزادی بودند. دسیسه به وضوح چهره خود را نشان می داد. سرا نجام پلیس کایا را برای حفظ جانش به بیرون برد. و کایا با چشمان گریان و چهره ای در هم شکسته با یک تاکسی به خانه برگشت.

فردای آن واقعه روزنامه ها تیتر های مختلفی علیه کایا تنظیم کردند.روزنامه حریت با تیتر (vay serefsiz) وای بر تو بی شرف و این عادلانه نبود، نقش مهمی در مسموم شدن افکار نسبت به احمد کایا داشت.

داد گاه امنیت ملی ترکیه جهت رسیدگی به اتهامات احمد کایا چه در آن شب و جه در سالهای قبل از آن کایا را در ساعت 4 صبح زیر باران شدید بازداشت کردند.وکلای کایا بعد ار چند ساعت او را با قید وسیقه آزاد کردند قرار شد احمد کایا در 30 آوریل 1999 در دادگاه امنیت حاضر شده و به اتهامات وی رسیدگی شود. چیزی که واضح به نظر می رسد این است که آن واقعه دسیسه ای بیش نبود و دادگاه امنیت فقط به دنبال بهانه ای برای محاکمه کایا می گشت.

موارد اتهام کایا از این قرار است:

برگزاری کنسرتی در برلین آلمان در سال 1993 با مضمون حمایت از حزب پ.ک.ک!!!

خواندن ترانه ای کردی!!!!!

بالا بردن دستها و نشان دادن علامت پیروزی در اکثر کنسرتها!!!! و....



احمد کایا و دادگاه امنیت ملی ترکیه (D.G.M)
احمد کایادر طول زندگی بارها از سوی دادگاه امنیت ملی جلب و بازداشت می شود.این اتفاق به قدری با زندگی وی درآمیخته شده بود که در مصاحبه ای گفت: (آدرس دوم من اداره امنیت ملی ترکیه است) 30آوریل موعد دادگاه بود.جلسه دادگاه به طور مستقیم در سرتاسر ترکیه پخش شد و مردم دفاعیه طولانی اورا می شنوند.او این بار نمی خواند اما کلماتش به امواج اقیانوس می مانند که گاه آرامند و گاه اوج میگیرند و صخره ها را درهم می کو بند.همه شاهد صلابت سخنان او هستند.بخشهایی از دفاعیه او چنین است:


من برلبه چاقو ایستاده ام!کسی که برای مردمش می جنگد.این دفاعیه را به خاطر بسپارید...از سال 1985 یک موسیقیدان حرفه ای بوده ام.ازدواج کرده ام و دو دختر 17و12 ساله دارم.صدها ترانه تصنیف کرده ام و برای بسیاری از آهنگهای خوانندگان دیگر ترانه نوشته ام.هفده آلبوم منتشر کرده ام که میلیونها عدد از آنها تکثیر و به فروش رفته است.کنسرتهای زیادی در سرتاسر جهان(آلمان-فرانسه-بلژیک-کوبا و ....)اجرا کرده ام و بارها به عنوان خواننده سال از طرف دستگاههای مختلف انتخاب شده ام. چهل و دو ساله و ساکن ترکیه ام.به ترکی اندیشیده ام ، به ترکی ترانه نوشته ام ، به ترکی خوانده ام.من یک موسیقیدانم و یک شهروند جهان که خود را متعلق به هیچ قسمت جغرافیایی نمی داند و احساساتش نوع بشر را مخاطب قرار می دهد ، نه گروه و قبیله ای خاص را.قلبم آنقدر بزرگ است که پذیرای خوبی های تمام زبانها فرهنگها و باورها و ترانه های جهان باشد. به من اتهامی زده شده است که زندگی مرا دگرگون کرده است.اتهام خیانت . مرا یک آدم تفرقه انداز ، یک غلام حلقه به گوش و بی ادب و بی عقل و دیوانه ویک دلقک لودهخطاب کرده اند.این صفات را دسته جات سرشناسی به من نسبت داده اند.نگرش و کلام یک انسان که اساس تمام این اتهامات است در هیچ کشور متمدن و قانونمندی جنایت و اتهام به حساب نمی آید. من در آلبوم جدیدم ترانه ای کردی خوانده ام به این دلیل ساده که یک کردم.ویدئویی هماز آن تهیه کرده ام.اعتقاد دارم مردمانی در میان ما هستند که دل پخش کردن آن را از شبکه هایشان داشته باشند.اگر چنین نکنند باید در کرد بودن و انسان بودنشان شک کرد . آیا اشخاصی که با خائن و تفرقه پراکن و دشمن دانستن من ، احساسات منفی علاقه مندانم را تحریک می کنند و باعث جدایی طبقاتی و نژادی می شوند در اقلیت نیستند؟آن میلیون ها نفری که به حرفهای من گوش می دهند جزو مردم نیستند؟ من در آن سالن «محل اهدا جوایز»از شنیدن جمله خائن برو بیرون به خشم آمدم چون این جمله را ار دهان افرادی شنیدم که تا کلمه کرد را می شنوند ناسزا می گویند.از همین جا به آنها می گویم که کوتاه نخواهم آمد تا آنها واقعیت وجود کرد را بپذیرند.به اعتقاد من دقیقا همین افراد بودند که عبارت برادری را لگدمال کردند و باعث به وجود آمدن شکاف در فرهنگ مشترک کشور ما شدند.بزرگترین سلاح یک خواننده ترانه اوست و من اجازه نخواهم داد ترانه هایم رااین گونه تفسیر کنند و معانی دیگری به آنها ببخشند. تصور کنید که اعلام می کردم ترانه ای به زبان ایتالیایی ، عربی یا انگلیسی خواهم خواند ، آیا باز هم چنین جنجالی به راه می افتاد؟ من همیشه ترانه اجتماعی خوانده ام و با هر چیزی که در کشورم رخ داده و دلالت بر بدی داشته مخالفت آشکار کردم. هر وقت هم که رشد و توسعه ای دیدم نظرم را در مورد آن بیان کردم.ترانه هایم نیز همین ها را در خود داشته اند. این اتهام و کیفر خواست به اعتقاد من تلاش تعدادی از کانالهای تلویزیونی برای پیدا کردن چیزی در جملاتم بوده تا با آن سریال تلویزیونی بسازند.اگر من در تمام کنسرتهای چند هزار نفری ام چیزی گفته بودم که باعث ایجاد تفرقه در بین مردم میشد ، می توانستم قبول کنم که این اتهامات حقیقت دارند...ولی چنین نیست.وقتی ضبط ویدئویی اجرای آن شب به وسیله یک ذهن روشن و منصف بررسی وتحلیل شود می بینیم که توطئه ای علیه من شکل گرفته. فکرش را بکنید که خواننده ای در هر کجای جهان اعلام می کرد که از این به بعد بلوز یا جاز خواهد خواند آیا از این جمله برداشت میشد که او مردم را تحریک کرده است؟موسیقی یک زبان جهانی است و هیچ ترانه ای نمی تواند مردم جهان را جدا و دشته بندی کند.اگر آنانی که در آن شب به من حمله کردند یک لحظه به وجدانشان رجوع کنند و دست از تقسیم کردن انسانها به ما و آنها بردارند ، جامعه سالم تری خواهیم داشت. من به عنوان یک مرد 42 ساله با دو بچه که تنها از طریق موسیقی امرار معاش می کند در کارم حرفه ای هستم و مالیات هم پرداخت می کنم.درامد سالیانه ام از طریق یک آلبوم وبرگذاری چند کنسرت تا مین می شود و درامد دیگری ندارم.من مسئولیت زیادی نسبت به آینده فرزندانم دارم و هیچ وقت اجازه نمی دهم که کسی به حرفه من توهین کند.تا به حال حتی یک پنی هم برای حمایت از هیچ سازمانی پرداخت نکرده ام«منظور پ.ک.ک است»و تمام اتهامات این گونه را رد می کنم. هنرمندان در همه جای دنیا یک زبا ن و یک سبک اجرای خاص دارند کهاز طریق آن احساسات خودشان را بیان می کنند.من این خاطر که اشتیاق مخاطبینم را در کنسرتها نشانه موفقیتم می دانستم با علامت پیروزی به آنان خوش آمد می گفتم.این علامت مشخصه من شده که لابد در تمام شوهای تلویزیونی ام هم آن را دیده اید. تازه این علامت یک خوش آمد تکراری و قالبی است که در سراسر جهان توسط سیاست مداران ، هنرمندان و قهرمانان ورزشی به کار می رود.این علامتv که در ابتدای کلمه victoria به معنای پیروزی است و نباید در آن پی معنای دیگری بگردند. در بخشی از ترانه «دچار درد سر شدم» گفته بودم:«یه کمیسر تو بارونیش/داره میاد سراغ من/با گوله های قانونیش»در کنسرتم «آن را این گونه خواندم:«ترکیه باز با جمهوریش/داره میاد سراغ من/با گوله های قانونیش» . فکر نمی کردم چنین تغییر کوچکی جرم به حساب بیاید چون همه کمیسرها واقعا از گلوله استفاده می کنند حتی پلیسهای جمهوری ترکیه!!! در بخش دیگری از این ترانه گفته بودم: «آدمکشی با ریش چرک مشغول گشت رو سینمه» و در اجرای زنده به جای آدمکش ، کلمه کمیسر را جایگزین کردم.چون واقعا هر دوی آنها «آدمکش» و «کمیسر» می توانند ریش چرک داشته باشند...تازه کل این سطر یک شوخی ونیش طنزآلودی بیش نیست.سالها پیش در ترانه ای از من عبارت «شاهزاده مسخره »آمده بود...وقتی می خواستم آن را در آلبومی اجرا کنم به اشکال برخوردم وتنها وقتی که آن را به «شاهزاده ژولیده» تغییر دادم ، مجوز اجرا دریافت کرد!!!به عقیده من نویسندگان قانون ترکیه هم باید پاسخ گوی نکات طنز آمیز موجود در نوشته هایشان باشند!مردم ما باید بفهمند که چقدر از جهان امروز به دور هستند تا دیگر نگران تجزیه کشور آن هم به وسیله یک ترانه کردی نباشند. چنین نگاهی به هنر باید از بین برود.به یک هنرمند باید فضای تنفس داد.هر سیستم قانونی که بر اساس وجدان بنا شده باشد نمی تواند یک موسیقی دان را که سالها مخالفت خود را با تجزیه کشور اعلام کرده است متهم کند. من آنچه که دیگران زمزمه می کنند را فریاد می زنم.ما در این کشور زندگی می کنیم و اگر حقایق را بفهمیم زندگی و کشور بهتر و پیشرفته تری خواهیم داشت. به نظر می رسد که من هم باید از این به بعد در تغییر دادن ترانه هایم محتاط تر باشم و در واقع دیگر اجازه چنین تغییرات کوچکی را هم نخواهم داشت.ولی آیا شما انتظار دارید من تحت این شرایط احساس آزادی کنم؟!

این دادگاه با تشکیل خود دلایل و منطق و قضاوت عادلانه را نادیده گرفته و تمام قوانین جهانی را نقض کرده است.««من هم ترک می کنم کشوری را که در آن مرا تفرقه انداز و خائن خطاب کرده اند آن هم بر اساس قضاوت در مورد آثاری که در کنسرتهای سالها پیشم اجرا کرده ام...»»


بعد از پایان دفاعیه دادگاه در سکوت فرو می رود و بعد از 5 دقیقه تنفس ممنوع الخروج بودن کایا لغو وادامه دادرسی به 16 ژوئن همان سال موکول میگردد


مرگ مشکوک در غربت
احمد کایا چند روز بعداز دادگاه برای برپا کردن تور کنسرتهایش در اروپا به فرانسه سفر می کند و تا موعد جلسه بعدی دادگاه به ترکیه برنمی گردد.دادگاه امنیت ملی ترکیه او را به صورت غیابی به تحمل 10 سال زندان محکوم می کند غافل از اینکه این هنرمند بزرگ هرگز به سرزمینی که به آن عشق می ورزید باز نخواهد گشت.

در 16 نوامبر 1999جسد احمد کایا را در اتاق هتلی در پاریس پیدا می کنند. علت مرگ او ایست قلبی اعلام می شود . اما عاشقان آزادی و صلح و خیل دموکراتهای مسکوت شده جهان علت مرگ او را می دانند. پیکرش را در گورستان معروف پرلاشز دفن می کنند.کیلومترها دورتر از مردمی که عمر خود را به آفرینشگری برای آنها گذرانده است .

 بیوگرافی serdar ortac